De laatste decennia is het aantal kinderen dat gediagnosticeerd wordt met een autisme-spectrumstoornis exponentieel toegekomen. Voor deze trend zijn veel oorzaken aan te wijzen.
Zo zijn bijvoorbeeld de diagnose-instrumenten verbeterd. Men kan steeds beter testen, en daardoor steeds nauwkeuriger vaststellen wat er precies loos is. Dat werkt een tweede oorzaak in de hand, want, met deze testmogelijkheden in de hand rijzen al dan niet malafide testbureaus als paddenstoelen uit de grond. Enerzijds omdat een al dan niet terechte diagnose van bijvoorbeeld dyscalculie of dyslexie voordelen geeft bij examens, anderzijds omdat men met een diagnose van bijvoorbeeld ADHD gemakkelijke medicijnen als Ritalin kan voorschrijven waarmee het te drukke kind dan weer rustig wordt. Dat dit medicijn slechts het symptoom bestrijdt en bovendien in poedervorm grosso modo dezelfde werking heeft als cocaïne is een onfortuinlijk bijverschijnsel. Tot slot zijn er nog diverse medici die de toename van het aantal ASS-diagnoses mede wijten aan een verkeerd voedingspatroon met teveel kunstmatige toevoegingen.
Deze factoren spelen allemaal mee, maar zelf denk ik ook dat veel kinderen met autisme vroeger niet gediagnosticeerd werden omdat ze minder hinder van hun aandoening ondervonden dan nu het geval is. Ja, ze waren wat lastig in de omgang en teruggetrokken, maar als de volwassen leeftijd naderde werd er binnen de gemeenschap een passende partner gezocht en kwamen ze dan in een eenvoudig baantje terecht waardoor ze relatief schadeloos door het leven rolden.
Maar met de komst van elektr(on)ische communicatieapparatuur nam het aantal te verwerken prikkels snel toe. Ook werd de samenleving snel ingewikkelder waardoor er steeds meer van de mensen gevraagd werd om aan de basisvoorwaarden voor een nuttig leven te voldoen. En daar ging het mis voor de autistische mens. De prikkelverwerking is vaak gestoord (een symptoom van een ASS) en de leefsituatie is tegenwoordig vaak zo complex dat het gemakkelijk is om te verdwalen in de wirwar van mogelijkheden en verplichtingen. Zelf heb ik in een dergelijke situatie vaak kortsluiting in mijn hersenen ervaren. Al met al is in de huidige tijd autisme een veel grotere belemmering om ‘normaal’ te functioneren dan het vroeger was.
Maar als je in deze tijd vastloopt in je autisme is er met relatief eenvoudige middelen een wereld te winnen. Al je leert om prikkels te reduceren, te selecteren en beter te verwerken zul je je allengs rustiger en beter voelen. De site ONTPRIKKELEN is mede voor dat doel gemaakt, en als je daarbij hulp nodig hebt kun je kijken op http://www.ontprikkelen.nl/sparren-advies/.
Geef een reactie