We worden ermee doodgegooid: boeken en seminars over de flow, die wonderbaarlijke (zijns-)toestand waarin alles vanzelf gaat, we geen weerstand ondervinden en de gouden vissen vanzelf onze boot in springen. Zelfbenoemde goeroes reiken ons een stappenplan aan waarmee we in die flow kunnen komen, en nog belangrijker, kunnen blijven. Deze goeroes verdienen daar een goed belegde boterham mee, maar ze verkopen een illusie.
Natuurlijk zijn er periodes in ons leven dat het leven soepeler gaat dan anders. En het is wel mogelijk dat deze periodes soms langer duurt. Het is wellicht zelfs ook nog mogelijk dat je door te blijven opletten deze periodes zou kunnen rekken. Maar de flow, als die al bestaat, is onderdeel van de schepping. En zoals alles in de schepping is de flow doorloopt de flow de cyclus van ontstaan, groeien, bloeien, verval en vergaan.
En zo hoort het ook. De enige weg naar groei is door weerstand, dus een eeuwigdurende flow is een toestand zonder groei. Hoe graag ons ego dat ook wil, de situatie waarin de schepping de rest van ons leven doet wat wij willen bestaat niet. Het leven is een golfbeweging waarvan alle fenomenen die we erin tegenkomen bedoeld zijn om van te leren. Dat zou een eeuwigdurende flow tegennatuurlijk maken.
In ons verlangen om het aangename te omarmen en het onaangename te ontvluchten willen we graag dat de schepping ons gehoorzaamt. Het liefst een leven lang. Nooit meer weerstand, zodat we onszelf kunnen wijsmaken dat we succesvol zijn en niets meer te leren en te transformeren hebben. En van dat verlangen wordt door bovengenoemde goeroes genadeloos misbruik gemaakt, wellicht zelfs zonder dat ze dat zelf weten. Want ook bij deze goeroes leeft het verlangen naar de eeuwigdurende flow.
De flow verwijst naar de toestand die in het Sanskriet ananda heet, gelukzaligheid. Dit is echter niet de toestand waarin de Schepping doet wat jij wil, maar de toestand waarin jij doet wat de Schepping wil. En daar hoort de vraag bij: wat wil de Schepping eigenlijk van mij?
Pieter-Jan
Het is ook maar een beetje hoe je het wil definieren en welke spin je er aan wilt geven. De flow-state movement lijkt soms wel wat op escapisme ja. Helaas. Aan de andere kant is het ook wel de flow / verzachtende kant die helpt om dingen onder ogen te brengen. Het motief achter je flowstate lijkt me dan heel belangrijk.