We houden er niet van, onzekerheid. Waar het ook over gaat, we zien onzekerheid als een zwakte en doen er van alles aan om die niet te hoeven voelen. Modehuizen, autofabrikanten, cosmeticabedrijven, ze verdienen goud aan onze onzekerheid. En ook spirituele leraren spelen in op onze onzekerheid: als we die en die leer volgen, zo en zo mediteren en dit en dat eten, dan zal er uiteindelijk een einde komen aan onze onzekerheid. We zullen contact maken met de Grote Kracht in ons en daarna zal het Leven van een leien dakje gaan: onze onzekerheid zal verdwijnen.
Maar van het vechten tegen of ontwijken van onzekerheid is nog nooit iemand sterker geworden. Ja, het heeft er misschien tijdelijk zo uitgezien, maar uiteindelijk komt de onzekerheid terug, of de maatregelen om die onzekerheid te maskeren worden steeds draconischer. Dat komt omdat onzekerheid een fundamenteel onderdeel van het bestaan is.
Onzekerheid heeft twee wortels: niet weten wat er in de toekomst gaat gebeuren, en vergelijking met anderen. De eerste is gebaseerd op realisme. Want in het verleden behaalde successen geven geen garantie voor de toekomst. Hoewel we vaak vertrouwen hebben in vaardigheden die we al honderden keren getoond hebben, wéten we het niet. Dat wat we kunnen kan ons zomaar de volgende keer in de steek laten.
De behoefte aan vergelijking met anderen ontstaat uit het niet onvoorwaardelijk oké vinden van onszelf. We moeten rijker, mooier, specialer zijn dan we nu zijn om onszelf te kunnen accepteren. Die acceptatie hebben we nodig om de onzekerheid niet te hoeven voelen. En daar ligt het grote probleem: als we onze onzekerheid niet kunnen accepteren, accepteren we daarmee onszelf niet, waarmee de kiem voor nog meer onzekerheid is gelegd.
Als we echt onze kracht willen leren kennen moeten we beginnen met het accepteren van onzekerheid als fundamenteel onderdeel van ons bestaan. We zijn onzeker over dingen en daar gaan we voor staan. We drukken de onzekerheid niet weg maar bekijken die van alle kanten. Zo gaan we staan voor wat we voelen en dat is een teken van kracht. Door de onzekerheid heen leren we onze kwaliteiten kennen. En zo worden we allengs sterker. Zal de onzekerheid verdwijnen? Waarschijnlijk nooit helemaal, maar onzekerheid als vriend opent de poort naar onderzoek en zelfkennis.
Geef een reactie