Het is in….roepen dat alles een keuze is. Succes is een keuze, geluk is een keuze, en we hebben allemaal de keuze om de goede keuze te maken. Maar is dat wel zo?
De Grieks-Armeense filosoof Georgi Gurdjeff beschreef de mens als een mechanische mens. In zijn lagere natuur, waarin de overlevingsdrang en de ego-gerichte eigenschappen huizen, is de mens niet in balans. Het ongenoegen dat hij daarover ervaart én de sterke neiging om dat ongenoegen te willen vermijden of verdoven zetten hem aan tot handelen. Zo wordt hij vanuit de diepten van zijn wezen, diepten waar hij zich doorgaans niet bewust van is, gedreven tot handelingen waarvan hij de illusie heeft dat ze zijn eigen wil zijn. Hoewel hij theoretisch een keuze heeft zijn deze reflexen en gedragspatronen zo sterk dat er in de praktijk van een keuze, zeker als hij zich niet bewust is van deze patronen, geen sprake is. Gedreven door deze gewoonte-energieën beweegt hij zich als een machine door de schepping voort.
En dan is er nog het pijnlichaam. Elke keer dat dit pijnlichaam aangeraakt wordt treedt er een reactiepatroon in werking dat tot doel heeft de pijn te verdoven en als het een beetje meezit de volgende keer te voorkomen. Veel van onze gedragspatronen hebben tot doel om de omgeving zo te manipuleren dat de pijnprikkel de volgende keer niet meer optreedt. Zo zijn er in de loop van ons leven patronen in te spelen die alleen na een langdurige inspanning voor bewustwording en heling te transformeren zijn. Ook hier hebben we in theorie een keuze, maar in de praktijk zin de gewoonte-energieën zo sterk dat we doen wat we doen, zonder dat we het zelf kunnen helpen.
Door oefening en bewustwording kunnen we de patronen leren doorzien en de dynamiek erachter ontdekken. Als de overtuigingen en de emoties achter deze patronen helemaal ervaren zijn lossen ze op, en verkrijgen we meesterschap. Dan is er, gedurende een kort moment in ons leven, sprake van een keuze. Maar voordat het zover is, moet er nog wel wat water door de Rijn stromen.
Geef een reactie